Mowa pozornie zależna
Z Literatura przedmiotu
- szkolna klasyfikacja przytoczeń: "na pamięć", "własnymi słowami"[1]
- trzy składniowe szablony przytoczeń (mowa niezależna, mowa zależna, mowa pozornie zależna)[2]
- "Powieściopisarz jako ktoś, kto opowiada o pewnym obiektywnym stanie rzeczowym, usuwa się niemalże bez reszty; prawie wszystko, co zostaje powiedziane, pojawia się jako odbicie w świadomości postaci powieściowych" (E. Auerbach, Mimesis, s. 509)
Wołoszynow
- niewłaściwa mowa zależna, s. 417
- mowa w mowie, wypowiedź w wypowiedzi, mowa o mowie, wypowiedź o wypowiedzi, s. 418
Literatura
- "Pam. Lit." 1990 z. 4.
- W. Tomasik Od Bally'ego do Banfield (i dalej). Sześć rozpraw o „mowie pozornie zależnej", Bydgoszcz 1992,
- W. Górny, Składnia przytoczenia w języku polskim
- Charles Bally, Mowa pozornie zależna we współczesnym języku francuskim, przeł. Urszula Dąbska-Prokop, w: Stylistyka Bally'ego, red. Maria Renata Mayenowa, Warszawa 1966.
- Walentin Wołoszynow, Z historii form wypowiedzi w konstrukcjach języka. Próba zastosowania metody socjologicznej do zagadnień składni, przeł. Zygmunt Saloni, Warszawa 1970.
- Roy Pascal, The Dual Voice: Free Indirect Speech and Its Functioning in the Nineteenth-century European Novel 1977
