Język filmu: Różnice pomiędzy wersjami
Z Literatura przedmiotu
| Linia 5: | Linia 5: | ||
*# ujęcie - najmniejsza jednostka dynamiczna, odcinek taśmy zawarty między dwoma najbliższymi połączeniami montażowymi; | *# ujęcie - najmniejsza jednostka dynamiczna, odcinek taśmy zawarty między dwoma najbliższymi połączeniami montażowymi; | ||
*# scena - odcinek filmu, złożony z kilku lub kilkunastu ujęć, wyróżniający się jednością miejsca i czasu; | *# scena - odcinek filmu, złożony z kilku lub kilkunastu ujęć, wyróżniający się jednością miejsca i czasu; | ||
| − | *# sekwencja - część filmu, złożona z kilku lub kilkunastu scen, | + | *# sekwencja - część filmu, złożona z kilku lub kilkunastu scen, wyróżniająca się jednością akcji, choć najczęściej pozbawiona jedności miejsca i czasu; |
*# film - całość kompozycyjna, zamknięta i podpisana przez twórcę | *# film - całość kompozycyjna, zamknięta i podpisana przez twórcę | ||
* "Plan --- odległość kamery zdjęciowej od głównego obiektu filmowanego w danym ujęciu"<ref>Jerzy Płażewski, Język filmu, s. 12</ref> | * "Plan --- odległość kamery zdjęciowej od głównego obiektu filmowanego w danym ujęciu"<ref>Jerzy Płażewski, Język filmu, s. 12</ref> | ||
Wersja z 01:14, 25 lis 2020
- "Genialną publicznością kinową jest dla mnie publiczność, która umie bawić się w film"[1]
- podstawowe jednostki budowy filmu[2]
- kadr - najmniejsza jednostka statyczna, jedna klatka naświetlonej taśmy;
- ujęcie - najmniejsza jednostka dynamiczna, odcinek taśmy zawarty między dwoma najbliższymi połączeniami montażowymi;
- scena - odcinek filmu, złożony z kilku lub kilkunastu ujęć, wyróżniający się jednością miejsca i czasu;
- sekwencja - część filmu, złożona z kilku lub kilkunastu scen, wyróżniająca się jednością akcji, choć najczęściej pozbawiona jedności miejsca i czasu;
- film - całość kompozycyjna, zamknięta i podpisana przez twórcę
- "Plan --- odległość kamery zdjęciowej od głównego obiektu filmowanego w danym ujęciu"[3]
- Podział planów
- plan ogólny (total) --- pełny obraz miejsca akcji, postać ludzka podporządkowana otoczeniu, drobna;
- plan pełny --- postacie ludzkie pokazane od stóp do głów, tło zajmuje ważkie, choć nie główne miejsce;
- plan średni (amerykański) --- człowiek pokazany do kolan, zaczyna zdobywać pozycję dominującą;
- półzbliżenie --- popiersie postaci ludzkiej, dekoracja zostaje praktycznie wyeliminowana;
- zbliżenie (wielki plan) --- twarz ludzka zajmuje większą część powierzchni ekranu;
- duże zbliżenie (detal) --- szczegół postaci lub powiększenie rekwizytu;
Literatura
- André Bazin, Głębia ostrości Orsona Wellesa, „Ciné-Club” nr 7, maj 1948.
