Neotelewizja

Z Literatura przedmiotu
Skocz do: nawigacja, szukaj
  • Paleo-telewizja
    • Paleo-telewizja: "(...) paleo-telewizję opisać można jako "instytucję". Przez "instytucję" rozumiemy pewną strukturę określającą w obrębie swojej przestrzeni sposób odwoływania się do takiej (takich) lub innej (innych) umowy komunikacyjnej."[1]
    • "Paleo-telewizja, ufundowana na projekcie edukacji kulturalnej i popularyzacji, jawi się przede wszystkim jako instytucja funkcjonująca w oparciu o pedagogiczną umowę komunikacyjną (...) telewidzowie stanowią tu coś w rodzaju "ogromnej klasy", w której osoby zawodowo związane w telewizją byłyby "nauczycielami""[2]
    • komunikacja zwektorowana: podział ról uczeń-nauczyciel[3]
    • oferta: filmy, programy informacyjne, sport, programy kulturalne, rozrywkowe, dla automobilistów, dla melomanów, dla miłośników zwierząt[4]
    • strukturalizacja strumienia: całotygodniowa ramówka (Wtorki informacyjne, sportowa niedziela)[5]
  • Neo-telewizja
    • zrywa z modelem pedagogicznym: nie edukacja, ale wspólne biesiadowanie[6]
    • Nie chodzi o przekazywanie wiedzy, ale o swobodną wymianę i konfrontację poglądów: Każdy prowadzący, zaproszeni goście, telewidzowie wypowiadają się na dany temat: celibat księży, wojna w Libanie, chów kurcząt na skalę przemysłową, doping w sporcie itp. Nieważne jest to, że nie jest się specjalistą, nieważne nawet to, że nie obchodzi nas wcale proponowany temat, istotne jest, by o nim rozmawiać, żeby w ogóle rozmawiać[7]
    • odrzuca komunikację zwektorowaną: udział widzów (ale pozorny: laugh track)[8]
    • zamiast hierarchii bliskość, punkt odniesienia: życie codzienne: Neo-telewizja jawi się jako przedłużenie codziennej gadaniny[9]
    • oferta: talk-show[10]
    • strukturalizacja strumienia: rytm dzienny (programy poranne, popołudniowe, wieczorne, nocne)[11]
    • odnośnik przestrzenny: kawiarnia, salon, ulica, goszczenie u kogoś w domu[12]
    • treść programów: życie codzienne (porady, plotki o celebrytach, seriale o sąsiadach)[13]
    • zachowanie prowadzących: familiarność, bezpośredniość, bezceremonialność[14]
    • upadek ramówki: powtórki, łączenie się z jednego studia do innego, homogenizacja[15]
    • brak konkretnych grup docelowych: wszystkie programy skierowane do wszystkich[16]
    • tabelaryczna struktura ekranu: Neo-telewizja to królestwo wstawek[17]
    • brak jakiegokolwiek odwoływania się do trzeciego symbolizującego: nie zachęca swoich widzów do wykonywania operacji produkowania znaczeń i emocji, lecz po prostu zachęca ich do życia z telewizją lub do emocjonalnego wibrowania wraz z nią[18]

Dd paleo- do neo-telewizji

    • Przejście od paleo- do neo-telewizji jest przejściem od rozumienia telewizji w kategoriach umowy komunikacyjnej do rozumienia jej w kategoriach kontaktu[19]
    • paleo-telewizja: oglądanie jest aktem społecznym; neo-telewizja: zapping to działanie samotnicze[20]
    • paleo-telewizja: nauka; neo-telewizja: zabawa[21]


Literatura

  • Francesco Casetti, Roger Odin, Od paleo- do neo-telewizji. W perspektywie semiopragmatyki, przeł. I. Ostaszewska, w: Po kinie...? Audiowizualność w epoce przekaźników elektronicznych, red. A. Gwóźdź, Kraków 1994.

Przypisy

  1. ↑ Francesco Casetti, Roger Odin, Od paleo- do neo-telewizji, s. 118
  2. ↑ Francesco Casetti, Roger Odin, Od paleo- do neo-telewizji, s. 118
  3. ↑ Francesco Casetti, Roger Odin, Od paleo- do neo-telewizji, s. 118
  4. ↑ Francesco Casetti, Roger Odin, Od paleo- do neo-telewizji, s. 119
  5. ↑ Francesco Casetti, Roger Odin, Od paleo- do neo-telewizji, s. 119
  6. ↑ Francesco Casetti, Roger Odin, Od paleo- do neo-telewizji, s. 121
  7. ↑ Francesco Casetti, Roger Odin, Od paleo- do neo-telewizji, s. 121
  8. ↑ Francesco Casetti, Roger Odin, Od paleo- do neo-telewizji, s. 120
  9. ↑ Francesco Casetti, Roger Odin, Od paleo- do neo-telewizji, s. 121
  10. ↑ Francesco Casetti, Roger Odin, Od paleo- do neo-telewizji, s. 121
  11. ↑ Francesco Casetti, Roger Odin, Od paleo- do neo-telewizji, s. 121
  12. ↑ Francesco Casetti, Roger Odin, Od paleo- do neo-telewizji, s. 122
  13. ↑ Francesco Casetti, Roger Odin, Od paleo- do neo-telewizji, s. 122
  14. ↑ Francesco Casetti, Roger Odin, Od paleo- do neo-telewizji, s. 124
  15. ↑ Francesco Casetti, Roger Odin, Od paleo- do neo-telewizji, s. 125
  16. ↑ Francesco Casetti, Roger Odin, Od paleo- do neo-telewizji, s. 126
  17. ↑ Francesco Casetti, Roger Odin, Od paleo- do neo-telewizji, s. 128
  18. ↑ Francesco Casetti, Roger Odin, Od paleo- do neo-telewizji, s. 130-131
  19. ↑ Francesco Casetti, Roger Odin, Od paleo- do neo-telewizji, s. 131
  20. ↑ Francesco Casetti, Roger Odin, Od paleo- do neo-telewizji, s. 132
  21. ↑ Francesco Casetti, Roger Odin, Od paleo- do neo-telewizji, s. 132
Źródło: „http://emet.hekko24.pl/lp/index.php?title=Neotelewizja&oldid=2810”