Chłopi (powieść)
Z Literatura przedmiotu
Książki
- "Chłopi" Reymonta i krytyka niemiecka [Dokument elektroniczny] : przyczynek do dziejów literatury naszej na obczyźnie / zestawił Czesław Jankowski. Telecomp Service, 2005.
- J. Krzyżanowski, Władysław St. Reymont, Warszawa 1963.
- Barbara Kocówna: Reymont. Warszawa: Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, 1971.
- Marek Pieczara, Władysław Stanisław Reymont "Chłopi", Warszawa: Jota 1991, 46 s.
- Józef Rurawski: Władysław Reymont. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1977.
- Maria Rzeuska, "Chłopi" Reymonta TNW, 1950.
Artykuły
- Komentarz noblowski, https://genius.com/Wladyslaw-stanislaw-reymont-nobel-lecture-in-literature-1924-presentation-reymont-annotated
- Loew Ryszard: Z dziejów Reymonta w literaturze hebrajskiej: "Chłopi". Teksty Drugie 2000 nr 1/2 s.
- Marzec Anna: "Chłopi" Reymonta czyli poezja pór roku. Język Polski w Szkole Średniej 1996 z. 2 (1996/1997) s. 60-65
- Ziejka Franciszek: "Chłopi" na drodze do sławy. Wieści 1989 nr 43 s. 5; nr 44 s. 5
- Linkner Tadeusz: Zainteresowanie Młodej Polski epopeją a "Chłopi" Reymonta. Słupskie Prace Filologiczne. Seria Filologia Polska 2002 nr 1 s. 87-109
- Olszewska Maria Jolanta: "Chłopi" Władysława Reymonta w szkole. Ojczyzna Polszczyzna 1996 nr 4 s. 24-28
- Kazimierz Wyka: Chłopi. W: Literatura polska: przewodnik encyklopedyczny. red. Julian Krzyżanowski, Czesław Hernas. T. 1: A-M. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1991.
- Kazimierz Wyka, Gospodarka czasem w „Chłopach” Reymonta („Ruch Literacki” 1968, nr 3).
- Kazimierz Wyka, Próba nowego odczytania „Chłopów” Reymonta, "Pamiętnik Literacki : czasopismo kwartalne poświęcone historii i krytyce literatury polskiej" 1968, z. 59/2, s. 57-105.
- trzy struktury narracyjne (style pisarskie): stylizator młodopolski, wsiowy gaduła, realistyczny obserwator (s. 62-66). (Maria Rzeuska wskazuje, że w tym cyklu powieściowym widnieją dwa style narracyjne)
- cztery porządki wewnętrzne. "Po pierwsze — porządek (tok) fabularny ; po drugie — porządek (rytm) prac ludzkich nierozerwalnie sprzęgniętych z przyrodą ; po trzecie — porządek (rytm) obyczajówo-obrzędowo-liturgiczny; po czwarte — porządek (tok) egzystencjalny życia i śmierci" (s. 67-68)
- opowiadacz-mitotwórca (s. 67)