Claude Lévi-Strauss: Różnice pomiędzy wersjami
Z Literatura przedmiotu
(→Skuteczność symboliczna) |
(→Skuteczność symboliczna) |
||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
* "pieśń stanowi psychologiczną manipulację chorego narządu"<ref>Claude Lévi-Strauss, Skuteczność symboliczna, w: Claude Lévi-Strauss, Antropologia słowa, przeł. Krzysztof Pomian, Wydawnictwo KR, Warszawa 2000, s. 172</ref> | * "pieśń stanowi psychologiczną manipulację chorego narządu"<ref>Claude Lévi-Strauss, Skuteczność symboliczna, w: Claude Lévi-Strauss, Antropologia słowa, przeł. Krzysztof Pomian, Wydawnictwo KR, Warszawa 2000, s. 172</ref> | ||
* "Dokona się zatem przejście od rzeczywistości najbardziej pospolitej do mitu, od świata fizycznego do świata fizjologicznego, od świata zewnętrznego do świata wewnętrznego"<ref>Claude Lévi-Strauss, Skuteczność symboliczna, s. 173</ref> | * "Dokona się zatem przejście od rzeczywistości najbardziej pospolitej do mitu, od świata fizycznego do świata fizjologicznego, od świata zewnętrznego do świata wewnętrznego"<ref>Claude Lévi-Strauss, Skuteczność symboliczna, s. 173</ref> | ||
| + | * bóle porodowe są upersonifikowane jako zwierzęta: "wuj Aligator, z jego wystającymi oczyma, z ciałem giętkim i pokrytym plamami, który rusza się tu i tam, zatrzymując się i machając ogonem; (...) Ośmiornica, której lepkie przyssawki kolejno wysuwają się i wsuwają"<ref>Claude Lévi-Strauss, Skuteczność symboliczna, s. 175</ref> | ||
* "Kuracja polegałaby więc na tym, by udostępnić myśli sytuację daną początkowo w terminach uczuciowych; by uczynić bóle, których ciało nie chce znosić, czymś, co może być przez umysł uznane. Fakt, że mitologia szamana nie odpowiada rzeczywistości obiektywnej, jest bez znaczenia; chora wierzy w nią i jest członkiem wierzącego w nią społeczeństwa"<ref>Claude Lévi-Strauss, Skuteczność symboliczna, s. 177</ref> | * "Kuracja polegałaby więc na tym, by udostępnić myśli sytuację daną początkowo w terminach uczuciowych; by uczynić bóle, których ciało nie chce znosić, czymś, co może być przez umysł uznane. Fakt, że mitologia szamana nie odpowiada rzeczywistości obiektywnej, jest bez znaczenia; chora wierzy w nią i jest członkiem wierzącego w nią społeczeństwa"<ref>Claude Lévi-Strauss, Skuteczność symboliczna, s. 177</ref> | ||
* dlaczego kuracja nie działa w naszym przypadku: "(...) stosunek między mikrobem a chorobą jest zewnętrzny względem umysłu pacjenta, jest stosunkiem przyczynowo-skutkowym; natomiast stosunek między potworem a chorobą jest usytuowany świadomie lub nieświadomie w tym umyśle; jest to stosunek symbolu do rzeczy symbolizowanej, albo, by skorzystać ze słownictwa językoznawców, stosunek tego, co znaczące, do tego, co znaczone. Szaman dostarcza chorej języka, w którym dają się bezpośrednio wyrazić stany nieformułowane i nie dające się inaczej sformułować"<ref>Claude Lévi-Strauss, Skuteczność symboliczna, s. 177</ref> | * dlaczego kuracja nie działa w naszym przypadku: "(...) stosunek między mikrobem a chorobą jest zewnętrzny względem umysłu pacjenta, jest stosunkiem przyczynowo-skutkowym; natomiast stosunek między potworem a chorobą jest usytuowany świadomie lub nieświadomie w tym umyśle; jest to stosunek symbolu do rzeczy symbolizowanej, albo, by skorzystać ze słownictwa językoznawców, stosunek tego, co znaczące, do tego, co znaczone. Szaman dostarcza chorej języka, w którym dają się bezpośrednio wyrazić stany nieformułowane i nie dające się inaczej sformułować"<ref>Claude Lévi-Strauss, Skuteczność symboliczna, s. 177</ref> | ||
Wersja z 21:35, 22 mar 2021
Skuteczność symboliczna
- "pieśń stanowi psychologiczną manipulację chorego narządu"[1]
- "Dokona się zatem przejście od rzeczywistości najbardziej pospolitej do mitu, od świata fizycznego do świata fizjologicznego, od świata zewnętrznego do świata wewnętrznego"[2]
- bóle porodowe są upersonifikowane jako zwierzęta: "wuj Aligator, z jego wystającymi oczyma, z ciałem giętkim i pokrytym plamami, który rusza się tu i tam, zatrzymując się i machając ogonem; (...) Ośmiornica, której lepkie przyssawki kolejno wysuwają się i wsuwają"[3]
- "Kuracja polegałaby więc na tym, by udostępnić myśli sytuację daną początkowo w terminach uczuciowych; by uczynić bóle, których ciało nie chce znosić, czymś, co może być przez umysł uznane. Fakt, że mitologia szamana nie odpowiada rzeczywistości obiektywnej, jest bez znaczenia; chora wierzy w nią i jest członkiem wierzącego w nią społeczeństwa"[4]
- dlaczego kuracja nie działa w naszym przypadku: "(...) stosunek między mikrobem a chorobą jest zewnętrzny względem umysłu pacjenta, jest stosunkiem przyczynowo-skutkowym; natomiast stosunek między potworem a chorobą jest usytuowany świadomie lub nieświadomie w tym umyśle; jest to stosunek symbolu do rzeczy symbolizowanej, albo, by skorzystać ze słownictwa językoznawców, stosunek tego, co znaczące, do tego, co znaczone. Szaman dostarcza chorej języka, w którym dają się bezpośrednio wyrazić stany nieformułowane i nie dające się inaczej sformułować"[5]
- "Pod tym względem kuracja szamanistyczna mieści się w połowie drogi między naszą medycyną organiczną a terapiami psychologicznymi, jak psychoanaliza. Jej oryginalność polega na tym, że stosuje ona do zaburzenia organicznego metodą bardzo zbliżoną do tych terapii."[6]
Literatura
- Claude Lévi-Strauss, Antropologia strukturalna, przeł. K. Pomian, Warszawa 2000.
Przypisy
- ↑ Claude Lévi-Strauss, Skuteczność symboliczna, w: Claude Lévi-Strauss, Antropologia słowa, przeł. Krzysztof Pomian, Wydawnictwo KR, Warszawa 2000, s. 172
- ↑ Claude Lévi-Strauss, Skuteczność symboliczna, s. 173
- ↑ Claude Lévi-Strauss, Skuteczność symboliczna, s. 175
- ↑ Claude Lévi-Strauss, Skuteczność symboliczna, s. 177
- ↑ Claude Lévi-Strauss, Skuteczność symboliczna, s. 177
- ↑ Claude Lévi-Strauss, Skuteczność symboliczna, s. 177-178
