Hipertekst: Różnice pomiędzy wersjami
Z Literatura przedmiotu
(→Vannevar Bush) |
(→Vannevar Bush) |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| − | ==Vannevar Bush== | + | ==Vannevar Bush: memex== |
* problem uporządkowania i dostępu do rosnącej zawrotnie ilości wiedzy: "Jak się zdaje, trudność polega nie tyle na tym, że z powodu zakresu i zróżnicowania dzisiejszych zainteresowań publikujemy zbyt wiele, ile na tym, że przyrost tych publikacji daleko wykracza poza obecne możliwości ich rzeczywistego wykorzystania. Suma ludzkich doświadczeń rośnie w zawrotnym tempie, a metody pozwalające odnaleźć w labiryncie ścieżkę prowadzącą do kwestii aktualnie istotnej nie zmieniły się od czasów łodzi żaglowych."<ref>Vannevar Bush, Jak możemy myśleć, przeł. Roman Chymkowski, Iwona Kurz, w: Temat: Internet, red. A. Mencwel, Warszawa 2004, s. 23</ref> | * problem uporządkowania i dostępu do rosnącej zawrotnie ilości wiedzy: "Jak się zdaje, trudność polega nie tyle na tym, że z powodu zakresu i zróżnicowania dzisiejszych zainteresowań publikujemy zbyt wiele, ile na tym, że przyrost tych publikacji daleko wykracza poza obecne możliwości ich rzeczywistego wykorzystania. Suma ludzkich doświadczeń rośnie w zawrotnym tempie, a metody pozwalające odnaleźć w labiryncie ścieżkę prowadzącą do kwestii aktualnie istotnej nie zmieniły się od czasów łodzi żaglowych."<ref>Vannevar Bush, Jak możemy myśleć, przeł. Roman Chymkowski, Iwona Kurz, w: Temat: Internet, red. A. Mencwel, Warszawa 2004, s. 23</ref> | ||
* miniaturyzacja fotografii: "Aparat fotograficzny przyszłości, noszony na czole, będzie miał rozmiary niewiele większe od orzecha. Wielkość zdjęć zmniejszy się do trzech milimetrów kwadratowych, będzie je można potem rzutować lub powiększać – to przecież tylko dziesięć razy mniej, niż pozwala dzisiejsza praktyka. Obiektyw miałby uniwersalną ostrość – w porównaniu z dowolnym dystansem akomodacji oka nieuzbrojonego – dzięki krótkiej ogniskowej. W ten orzech zostanie wbudowana fotokomórka, jaką znamy już z przynajmniej jednego aparatu, która automatycznie dostosuje czas ekspozycji do szerokiego spektrum światła. W tym orzechu znajdzie się film stuklatkowy oraz sprężyna do operowania migawką; jej przesunięcie po włożeniu filmu do aparatu spowoduje przewijanie go do końca. Za pomocą aparatu będzie można wykonać zdjęcia kolorowe, a być może także, dzięki trójwymiarowym okularom, stereoskopowe: nagły postęp w technice stereoskopowej jest tuż za rogiem."<ref>Vannevar Bush, Jak możemy myśleć, s. 23</ref> | * miniaturyzacja fotografii: "Aparat fotograficzny przyszłości, noszony na czole, będzie miał rozmiary niewiele większe od orzecha. Wielkość zdjęć zmniejszy się do trzech milimetrów kwadratowych, będzie je można potem rzutować lub powiększać – to przecież tylko dziesięć razy mniej, niż pozwala dzisiejsza praktyka. Obiektyw miałby uniwersalną ostrość – w porównaniu z dowolnym dystansem akomodacji oka nieuzbrojonego – dzięki krótkiej ogniskowej. W ten orzech zostanie wbudowana fotokomórka, jaką znamy już z przynajmniej jednego aparatu, która automatycznie dostosuje czas ekspozycji do szerokiego spektrum światła. W tym orzechu znajdzie się film stuklatkowy oraz sprężyna do operowania migawką; jej przesunięcie po włożeniu filmu do aparatu spowoduje przewijanie go do końca. Za pomocą aparatu będzie można wykonać zdjęcia kolorowe, a być może także, dzięki trójwymiarowym okularom, stereoskopowe: nagły postęp w technice stereoskopowej jest tuż za rogiem."<ref>Vannevar Bush, Jak możemy myśleć, s. 23</ref> | ||
* mikrofilm: "Encyclopeadia Britannica mogłaby zostać zmniejszona do tomu wielkości pudełka zapałek. Biblioteka zawierająca miliony tomów zmieściłaby się po jednej stronie biurka. Jeśli założyć, że od czasu wynalezienia ruchomej czcionki ludzie stworzyli zapis – w formie czasopism, gazet, książek, reklamowych notek, korespondencji – rozmiarów miliarda książek, to wszystko to zebrane razem i poddane kompresji zmieściłoby się w niewielkiej ciężarówce."<ref>Vannevar Bush, Jak możemy myśleć, s. 24</ref> | * mikrofilm: "Encyclopeadia Britannica mogłaby zostać zmniejszona do tomu wielkości pudełka zapałek. Biblioteka zawierająca miliony tomów zmieściłaby się po jednej stronie biurka. Jeśli założyć, że od czasu wynalezienia ruchomej czcionki ludzie stworzyli zapis – w formie czasopism, gazet, książek, reklamowych notek, korespondencji – rozmiarów miliarda książek, to wszystko to zebrane razem i poddane kompresji zmieściłoby się w niewielkiej ciężarówce."<ref>Vannevar Bush, Jak możemy myśleć, s. 24</ref> | ||
* komputerowe rozpoznawanie mowy: "Czy na tym pierwszym etapie autor przyszłości, zamiast pisać ręcznie lub na maszynie, będzie bezpośrednio nagrywał swój głos? Często dzieje się tak pośrednio, prosi się o pomoc stenografa lub używa fonografu; jednak wszystkie elementy potrzebne do tego, by mowa bezpośrednio przekładała się na druk, już istnieją. Wszystko, co trzeba zrobić, to wykorzystać istniejące mechanizmy - i zmienić swój język. (...) Języki, jakie dziś znamy, nie są szczególnie dobrze przystosowane do tego rodzaju mechanizacji. Dziwne, że wynalazcy języków uniwersalnych nie wpadli na pomysł stworzenia kodu, który bardziej pasowałby do technik przekazywania i zapisywania mowy."<ref>Vannevar Bush, Jak możemy myśleć, s. 24</ref> | * komputerowe rozpoznawanie mowy: "Czy na tym pierwszym etapie autor przyszłości, zamiast pisać ręcznie lub na maszynie, będzie bezpośrednio nagrywał swój głos? Często dzieje się tak pośrednio, prosi się o pomoc stenografa lub używa fonografu; jednak wszystkie elementy potrzebne do tego, by mowa bezpośrednio przekładała się na druk, już istnieją. Wszystko, co trzeba zrobić, to wykorzystać istniejące mechanizmy - i zmienić swój język. (...) Języki, jakie dziś znamy, nie są szczególnie dobrze przystosowane do tego rodzaju mechanizacji. Dziwne, że wynalazcy języków uniwersalnych nie wpadli na pomysł stworzenia kodu, który bardziej pasowałby do technik przekazywania i zapisywania mowy."<ref>Vannevar Bush, Jak możemy myśleć, s. 24</ref> | ||
| − | * | + | * tradycyjnie wiedzę porządkuje się alfabetycznie lub numerycznie, tymczasem ludzki umysł używa asocjacji<ref>Vannevar Bush, Jak możemy myśleć, s. 28</ref> |
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
Wersja z 17:49, 15 gru 2020
Vannevar Bush: memex
- problem uporządkowania i dostępu do rosnącej zawrotnie ilości wiedzy: "Jak się zdaje, trudność polega nie tyle na tym, że z powodu zakresu i zróżnicowania dzisiejszych zainteresowań publikujemy zbyt wiele, ile na tym, że przyrost tych publikacji daleko wykracza poza obecne możliwości ich rzeczywistego wykorzystania. Suma ludzkich doświadczeń rośnie w zawrotnym tempie, a metody pozwalające odnaleźć w labiryncie ścieżkę prowadzącą do kwestii aktualnie istotnej nie zmieniły się od czasów łodzi żaglowych."[1]
- miniaturyzacja fotografii: "Aparat fotograficzny przyszłości, noszony na czole, będzie miał rozmiary niewiele większe od orzecha. Wielkość zdjęć zmniejszy się do trzech milimetrów kwadratowych, będzie je można potem rzutować lub powiększać – to przecież tylko dziesięć razy mniej, niż pozwala dzisiejsza praktyka. Obiektyw miałby uniwersalną ostrość – w porównaniu z dowolnym dystansem akomodacji oka nieuzbrojonego – dzięki krótkiej ogniskowej. W ten orzech zostanie wbudowana fotokomórka, jaką znamy już z przynajmniej jednego aparatu, która automatycznie dostosuje czas ekspozycji do szerokiego spektrum światła. W tym orzechu znajdzie się film stuklatkowy oraz sprężyna do operowania migawką; jej przesunięcie po włożeniu filmu do aparatu spowoduje przewijanie go do końca. Za pomocą aparatu będzie można wykonać zdjęcia kolorowe, a być może także, dzięki trójwymiarowym okularom, stereoskopowe: nagły postęp w technice stereoskopowej jest tuż za rogiem."[2]
- mikrofilm: "Encyclopeadia Britannica mogłaby zostać zmniejszona do tomu wielkości pudełka zapałek. Biblioteka zawierająca miliony tomów zmieściłaby się po jednej stronie biurka. Jeśli założyć, że od czasu wynalezienia ruchomej czcionki ludzie stworzyli zapis – w formie czasopism, gazet, książek, reklamowych notek, korespondencji – rozmiarów miliarda książek, to wszystko to zebrane razem i poddane kompresji zmieściłoby się w niewielkiej ciężarówce."[3]
- komputerowe rozpoznawanie mowy: "Czy na tym pierwszym etapie autor przyszłości, zamiast pisać ręcznie lub na maszynie, będzie bezpośrednio nagrywał swój głos? Często dzieje się tak pośrednio, prosi się o pomoc stenografa lub używa fonografu; jednak wszystkie elementy potrzebne do tego, by mowa bezpośrednio przekładała się na druk, już istnieją. Wszystko, co trzeba zrobić, to wykorzystać istniejące mechanizmy - i zmienić swój język. (...) Języki, jakie dziś znamy, nie są szczególnie dobrze przystosowane do tego rodzaju mechanizacji. Dziwne, że wynalazcy języków uniwersalnych nie wpadli na pomysł stworzenia kodu, który bardziej pasowałby do technik przekazywania i zapisywania mowy."[4]
- tradycyjnie wiedzę porządkuje się alfabetycznie lub numerycznie, tymczasem ludzki umysł używa asocjacji[5]
Bibliografia
- Espen Aarseth, Cybertext: Perspectives on Ergodic Literature, 1997
- Celiński, Interfejsy, rdz. IV. (Omówienie pojęcia )
- Vannevar Bush, As We May Think, http://www.theatlantic.com/magazine/archive/1945/07/as-we-may-think/303881/
- Vannevar Bush, Jak możemy myśleć, przeł. Roman Chymkowski, Iwona Kurz, w: Temat: Internet, red. A. Mencwel, Warszawa 2004.
- Andrzej Dróżdż, Od Liber Mundi do hipertekstu. Książka w świecie utopii, Warszawa 2009.
