Rudolf Otto

Z Literatura przedmiotu
Skocz do: nawigacja, szukaj
  • Czym jest istota uczucia numinotycznego?[1]
  • Numinosum nie można się nauczyć, można je "wzbudzić"[2]
  • Środki wyrazu numinosum (zaplecze i podłoże religii)
    1. bezpośrednie
      • "uroczysta postawa, gest, nastrój i mina, wyrazem szczególnej ważności rzeczy, uroczyste gromadzenie się i skupienie modlącej się gminy wyraża więcej niż wszystkie słowa i negatywne nazwy, które na to wymyśliliśmy."[3]
      • głos żywy (vox viva)[4]
      • "duch w sercu"(conformem esse verbo, M. Luter) vs [5]
    2. pośrednie
      • strach (tremendum)[6]
      • wzniosłość (okazałość)[7]
      • "Cud jest najukochańszym dzieckiem wiary"(mysteriosum, mirum)[8]
      • niezrozumiałość (alleluja, kyrie elejson, sela); starocerkiewnosłowiański, hebrajski, arabski[9]

Literatura

  • Rudolf Otto, Świętość. Elementy irracjonalne w pojęciu bóstwa i ich stosunek do elementów racjonalnych, przeł. Bogdan Kupis, Warszawa 1993.
  • Rudolf Otto, Świętość. Elementy irracjonalne w pojęciu bóstwa i ich stosunek do elementów racjonalnych, przeł. Bogdan Kupis, Wydawnictwo KR: Warszawa 1999.
  • Rudolf Otto, Środki wyrazu numinosum, w: Antropologia słowa. Zagadnienia i wybór tekstów, red. Grzegorz Godlewski, Andrzej Mencwel, Roch Sulima, Warszawa 2003.

Przypisy

  1. ↑ Rudolf Otto, Świętość, s. 79
  2. ↑ Rudolf Otto, Świętość, s. 79
  3. ↑ Rudolf Otto, Świętość, s. 79
  4. ↑ Rudolf Otto, Świętość, s. 80
  5. ↑ Rudolf Otto, Świętość, s. 80
  6. ↑ Rudolf Otto, Świętość, s. 81
  7. ↑ Rudolf Otto, Świętość, s. 81
  8. ↑ Rudolf Otto, Świętość, s. 82
  9. ↑ Rudolf Otto, Świętość, s. 82
Źródło: „http://emet.hekko24.pl/lp/index.php?title=Rudolf_Otto&oldid=3306”