Gerardus van der Leeuw
Z Literatura przedmiotu
- imię: "Człowiek, który musi porozumieć się z jakąś mocą i przeżywa w niej jakąś wolę, stara się oczywiście nadać temu przeżyciu jakąś formę i odgraniczyć je od innych podobnych przeżyć. Dokonuje tego nadają mocy imię."[1]
- liczba mnoga: "bezosobowość wyrażać ma liczba mnoga"[2]
- imię boga jest częścią jego ciała: jawne lub tajne[3]
- element chwilowości: "Bóg, który wywiódł Izraelitów z Egiptu"[4]
Literatura
- Gerardus van der Leeuw, Moc i wola upostaciowanie w imieniu, przeł. Anna Staniewska, w: Antropologia słowa. Zagadnienia i wybór tekstów, red. Grzegorz Godlewski, Andrzej Mencwel, Roch Sulima, Warszawa 2003
- Gerardus van der Leeuw, Fenomenologia religii, przeł. Jerzy Prokopiuk, Warszawa 1997.
Przypisy
- ↑ Gerardus van der Leeuw, Moc i wola upostaciowanie w imieniu, w: Antropologia słowa, s. 288
- ↑ Gerardus van der Leeuw, Moc i wola upostaciowanie w imieniu, s. 288
- ↑ Gerardus van der Leeuw, Moc i wola upostaciowanie w imieniu, s. 289
- ↑ Gerardus van der Leeuw, Moc i wola upostaciowanie w imieniu, s. 290
