James George Frazer
Z Literatura przedmiotu
- imię=rzecz, część ciała: "Dziki nie jest w stanie dostrzec różnicy między rzeczami a słowami, wobec czego zazwyczaj wyobraża sobie, że związek między osobą a imieniem lub rzeczą i jej nazwą nie jest jedynie związkiem umownym czy też idealnym, lecz więzią rzeczywistą i silną, łączącą jedno z drugim w taki sposób, że magiczne zabiegi w stosunku do człowieka mogą być dokonane równie łatwo za pośrednictwem jego imienia jak włosów, paznokci czy innej materialnej części ciała osoby. Człowiek pierwotny uważa imię za ważną część swej osoby i wobec tego dba o nie w odpowiedni sposób."[1]
- ukrywanie imion z obawy wyrządzenia krzywdy poprzez posługiwanie się nim, znajomość imienia to władza nad duszą[2]
- imiona jawne i tajne, publiczne i prywatne (Australia, Egipt)[3]
- imię tabu: nie wymienia się imienia rybaka, który jest na połowach[4]
- ojciec, wuj, kuzyn jakiegoś dziecka: dzieci nie mają wrogów[5]
- Kirgizka nie może wymieniać imienia swego męża, ani podobnych słów[6]
- zakaz wymawiania imion zmarłych i podobnych im słów: co roku zmieniano słowo oznaczające jaguara[7]
Literatura
- James George Frazer, Słowa tabu, przeł. Henryk Krzeczkowski, w: Antropologia słowa. Zagadnienia i wybór tekstów, red. Grzegorz Godlewski, Andrzej Mencwel, Roch Sulima, Warszawa 2003.
Przypisy
- ↑ James George Frazer, Słowa tabu, przeł. Henryk Krzeczkowski, w: Antropologia słowa, s. 283
- ↑ James George Frazer, Słowa tabu, przeł. Henryk Krzeczkowski, w: Antropologia słowa, s. 283
- ↑ James George Frazer, Słowa tabu, przeł. Henryk Krzeczkowski, w: Antropologia słowa, s. 283-284
- ↑ James George Frazer, Słowa tabu, przeł. Henryk Krzeczkowski, w: Antropologia słowa, s. 284
- ↑ James George Frazer, Słowa tabu, przeł. Henryk Krzeczkowski, w: Antropologia słowa, s. 285
- ↑ James George Frazer, Słowa tabu, przeł. Henryk Krzeczkowski, w: Antropologia słowa, s. 285
- ↑ James George Frazer, Słowa tabu, przeł. Henryk Krzeczkowski, w: Antropologia słowa, s. 286