Harold Innis

Z Literatura przedmiotu
Skocz do: nawigacja, szukaj
  • H. Innis - media służą:
    1. do dystrybucji wiedzy w czasie
    2. i w przestrzeni (D. Mersch, Teorie mediów, s. 95)
  • Nachylenie komunikacyjne: "Względny nacisk na czas lub przestrzeń implikuje ukierunkowanie wpływu danego medium na kulturę, w której jest osadzone. Podejmując badania tego wpływu, zmuszeni jesteśmy uchwycić nachylenie komunikacyjnej okresu, w którym sami żyjemy i pracujemy. (…) Nachylenie cywilizacji nowoczesnej, związane z gazetą i radiem, wykształca pewną perspektywę, która ujawnia się w zestawieniu z cywilizacjami zdominowanymi przez inne media”[1]
  • Nachylenie komunikacyjne a nowe medium: "Używanie przez dłuższy czas jakiegoś środka komunikacji określa w pewnej mierze kształt przekazywanej wiedzy, a gdy jego oddziaływanie staje się dominujące, prowadzi w końcu do stworzenia cywilizacji, która z upływem czasu z coraz większym trudem zachowuje żywotność i elastyczność, aż pojawi się nowe medium, o nowym możliwościach, które dadzą początek nowej cywilizacji”[2]


Literatura

  • Innis, Harold. (1930) The Fur Trade in Canada: An Introduction to Canadian Economic History. Revised edition (1956). Toronto: University of Toronto Press.
  • Innis, Harold. (1950) Empire and Communications. Oxford: Clarendon Press.
  • Innis, Harold. (1951) The Bias of Communication. Toronto: University of Toronto Press.
  • Harold Innis, The Bias of Communication, University of Toronto Press 2008.

Przypisy

  1. Harold Innis, Nachylenie komunikacyjne, przeł. A. Melon-Regulska, w: G. Godlewski (red.), "Communicare. Almanach Antropologiczny. Temat: Oralność/piśmienność", Warszawa 2007, s. 9-10.
  2. Harold Innis, Nachylenie komunikacyjne, przeł. A. Melon-Regulska, w: G. Godlewski (red.), "Communicare. Almanach Antropologiczny. Temat: Oralność/piśmienność", Warszawa 2007, s. 10.