Weiser Dawidek: Różnice pomiędzy wersjami
Z Literatura przedmiotu
(→Postać Mesjasza) |
(→Bibliografia) |
||
| Linia 15: | Linia 15: | ||
* Krzysztof Ćwikliński: „Przyjściu Dawidka towarzyszą „znaki”: kometa w kształcie łba końskiego, długotrwała susza i pomór ryb w zatoce. Dawidek zjawia się w dzień Bożego Ciała podczas procesji w kłębach kadzidła wydobywającego się z kadzielnicy proboszcza Dudaka. Przyjście Dawida poprzedza przyjście apokaliptycznego proroka – wariata Żółtoskrzydłego, uciekiniera ze Srebrzyska, wieszczącego zagładę rodu ludzkiego. Przyjściu Dawidka towarzyszą „cuda”: lewitacja, chodzenie po rozżarzonych węglach, obłaskawienie wzrokiem pantery w ZOO. Odejście Dawidka poprzedza urządzony u schyłku wakacji piknik – „ostatnia wieczerza” i ponowne zjawienie się „cudem ocalałego” po wybuchu Weisera. Wybrańcy Dawidka, profani i jednocześnie adepci „tajemnicy”, noszą imiona: Szymon, Piotr i… choć narrator jest bezimienny, można mu przydać imię Paweł lub Tomasz. Sam zaś Dawid posiada nazwisko „mówiące”, które w niemieckim znaczy tyle co „przewodnik” | * Krzysztof Ćwikliński: „Przyjściu Dawidka towarzyszą „znaki”: kometa w kształcie łba końskiego, długotrwała susza i pomór ryb w zatoce. Dawidek zjawia się w dzień Bożego Ciała podczas procesji w kłębach kadzidła wydobywającego się z kadzielnicy proboszcza Dudaka. Przyjście Dawida poprzedza przyjście apokaliptycznego proroka – wariata Żółtoskrzydłego, uciekiniera ze Srebrzyska, wieszczącego zagładę rodu ludzkiego. Przyjściu Dawidka towarzyszą „cuda”: lewitacja, chodzenie po rozżarzonych węglach, obłaskawienie wzrokiem pantery w ZOO. Odejście Dawidka poprzedza urządzony u schyłku wakacji piknik – „ostatnia wieczerza” i ponowne zjawienie się „cudem ocalałego” po wybuchu Weisera. Wybrańcy Dawidka, profani i jednocześnie adepci „tajemnicy”, noszą imiona: Szymon, Piotr i… choć narrator jest bezimienny, można mu przydać imię Paweł lub Tomasz. Sam zaś Dawid posiada nazwisko „mówiące”, które w niemieckim znaczy tyle co „przewodnik” | ||
| − | ==Bibliografia== | + | ==Bibliografia podmiotowa== |
* Paweł Huelle, Weiser Dawidek, Frankfurt am Main Fischer-Taschenbuch-Verl. 1995 | * Paweł Huelle, Weiser Dawidek, Frankfurt am Main Fischer-Taschenbuch-Verl. 1995 | ||
* Paweł Huelle, Weiser Dawidek, Marburg: Dt. Blindenstudienanst. 1990 | * Paweł Huelle, Weiser Dawidek, Marburg: Dt. Blindenstudienanst. 1990 | ||
| + | |||
| + | ==Bibliografia przemiotowa== | ||
| + | * J. Błoński, Duch powieści i wąs Stalina, „Tygodnik Powszechny” 1987, nr 11; | ||
* Christian Prunitsch, Intertextualität als Vollzug literarischer und geschichtlicher Kontinuität am Beispiel von Günter Grass' "Katz und Maus" und Paweł Huelles "Weiser Dawidek", Zeitschrift für Slavische Philologie, v62 n1 (20030101): 149-174 | * Christian Prunitsch, Intertextualität als Vollzug literarischer und geschichtlicher Kontinuität am Beispiel von Günter Grass' "Katz und Maus" und Paweł Huelles "Weiser Dawidek", Zeitschrift für Slavische Philologie, v62 n1 (20030101): 149-174 | ||
==Przypisy== | ==Przypisy== | ||
Wersja z 19:25, 18 paź 2021
Spis treści
Budowa i fabuła
- III plany narracyjne (Erzählpläne), * struktura szkatułkowa
- Heller, Piotr, Szymek, Elka, Dawid spędzają razem wakacje (lipiec-sierpień 1957)
- Dawid ginie w niewyjaśniownych okolicznościach w obecności pozostałych dzieci
- Milicja prowadzi śledztwo: przesłuchanie w obecności dyrektora i nauczyciela przyrody, M-skiego (wrzesień 1957)
- Po latach dorosły Heller próbuje wyjaśnić zagadkę, szuka pozostałych uczestników (około roku 1984)
- Piotr ginie w roku 1970, Szymek robi karierę w innym mieście, Elka mieszka w Mannheim
Recepcja
- IV strona okładki: 'Sensacyjna, pełna zdumiewających niespodzianek fabuła pozwala czytać się na wiele sposobów. W książce doszukano się już m.in. powieści obyczajowej, politycznej paraboli, mitologii okresu dojrzewania, dziecięcej Ewangelii'
Interpretacja
Postać Mesjasza
- Jan Błoński: 'Nagle, od wschodniej strony zobaczyłem w promieniach słonecznych małego chłopca ubranego na biało. Nie mogło być wątpliwości – to nadchodził Weiser'
- Krzysztof Ćwikliński: „Przyjściu Dawidka towarzyszą „znaki”: kometa w kształcie łba końskiego, długotrwała susza i pomór ryb w zatoce. Dawidek zjawia się w dzień Bożego Ciała podczas procesji w kłębach kadzidła wydobywającego się z kadzielnicy proboszcza Dudaka. Przyjście Dawida poprzedza przyjście apokaliptycznego proroka – wariata Żółtoskrzydłego, uciekiniera ze Srebrzyska, wieszczącego zagładę rodu ludzkiego. Przyjściu Dawidka towarzyszą „cuda”: lewitacja, chodzenie po rozżarzonych węglach, obłaskawienie wzrokiem pantery w ZOO. Odejście Dawidka poprzedza urządzony u schyłku wakacji piknik – „ostatnia wieczerza” i ponowne zjawienie się „cudem ocalałego” po wybuchu Weisera. Wybrańcy Dawidka, profani i jednocześnie adepci „tajemnicy”, noszą imiona: Szymon, Piotr i… choć narrator jest bezimienny, można mu przydać imię Paweł lub Tomasz. Sam zaś Dawid posiada nazwisko „mówiące”, które w niemieckim znaczy tyle co „przewodnik”
Bibliografia podmiotowa
- Paweł Huelle, Weiser Dawidek, Frankfurt am Main Fischer-Taschenbuch-Verl. 1995
- Paweł Huelle, Weiser Dawidek, Marburg: Dt. Blindenstudienanst. 1990
Bibliografia przemiotowa
- J. Błoński, Duch powieści i wąs Stalina, „Tygodnik Powszechny” 1987, nr 11;
- Christian Prunitsch, Intertextualität als Vollzug literarischer und geschichtlicher Kontinuität am Beispiel von Günter Grass' "Katz und Maus" und Paweł Huelles "Weiser Dawidek", Zeitschrift für Slavische Philologie, v62 n1 (20030101): 149-174
